Ułatwienia dostępu

Przejdź do treści

Porady psychologa

We wtorki bezpłatnie można skorzystać z porad psychologa prowadzonych przez Iwonę Żuk-Magierską z firmy Psychoedukacja

Jak skorzystać z porady?

Mailowo
Pisząc pod adres:
iwona.magierska@merkury.org.pl

 

Telefonicznie
Dzwoniąc pod nr 601 17 82 29  

Osobiście
W siedzibie Fundacji Wałbrzych 2000, ul. Wrocławska 53, Wałbrzych (po uprzednim, telefonicznym umówieniu się) 

Nasz ekspert

Iwona Żuk-Magierska

Psycholog, coach. Od wielu lat zajmuje się prowadzeniem szkoleń i poradnictwa psychologicznego, w tym dla osób zagrożonych wykluczeniem społecznym , także dla osób z niepełnosprawnościami i ich rodzin.

Głowna tematyka to: zwiększanie umiejętności społecznych, radzenie sobie ze stresem i z porażką, przeciwdziałanie uzależnieniom (od alkoholu, środków psychoaktywnych, internetu), rozwiązywanie konfliktów, budowanie samooceny i pozytywnego myślenia.

Rady psychologa dla rodziców dziecka z niepełnosprawnością

Nie doszukuj się czyjejś winy, nie wiń siebie ani współmałżonka czy jego rodziny. Wspieraj i podtrzymuj na duchu.

Staraj się zachować złoty środek, umiar w oddziaływaniach wychowawczych, by uniknąć zarówno nadopiekuńczości czy odtrącenia, jak i nadmiernych wymagań bądź ich braku.

Unikaj etykietowania swojego dziecka, aby nie sprawdziła się reguła, że raz oznaczone etykietką dziecko, potwierdzi wcześniejsze doświadczenia (tzw. samospełniająca się przepowiednia).

Od początku kontaktuj się z lekarzami i specjalistami.

Ważna jest rehabilitacja dziecka.

Staraj się stworzyć dziecku ciepłą, rodzinną atmosferę dla jego rozwoju, pełną miłości i harmonii.

Zadbaj by dziecko przebywało również poza otoczeniem domowym. Nie zamykaj go przed światem.

Poszukaj innych rodziców niepełnosprawnych dzieci, byś mógł z nimi bez zakłopotania, szczerze rozmawiać na ważne tematy.

Nie zapominaj, że ty również możesz służyć radą innym rodzicom, dzielić się doświadczeniem i wspierać tych, którzy dopiero zaczynają swoją drogę (pomagając komuś innemu, nabierasz nowych sił).

Staraj spotykać się z osobami, które mają większe doświadczenie w opiece i wychowaniu dziecka, takiego jak twoje.

Nie ograniczaj kontaktów tylko do podobnego do twojego środowiska.

Im częściej i więcej wychodzisz, tym łatwiej możesz poradzić sobie z trudnymi sytuacjami, jakie spotkają cię wśród ludzi.

Wielu rodziców odnajduje swoje powołanie, gdy prowadzą blog, wpisy na Facebooku. Poszukaj takich stron, może lektura ich zachęci cię do własnych pomysłów.

Dbaj, aby dziecko czuło, że jest akceptowane, w pełni wartościowe i to, co je ogranicza dla ciebie nie stanowi żadnego problemu.

Miłość to najlepsze drożdże do wzrostu małego człowieka. To od ciebie dziecko dowiaduje się ile jest warte, im więcej miłości w nie wlejesz, tym piękniej będzie wzrastać i rozwijać się.

Dbaj o swoje dobre samopoczucie, aby być siłą dla dziecka.

Wypoczęci, szczęśliwi i pełni optymizmu rodzice to najlepsi rodzice.

Zaplanuj wspólne wyjścia bez dziecka, aby oderwać się od codzienności i zrobić coś przełamującego rutynę.

Psycholog o matkach dzieci z niepełnosprawnościami

Te matki to siłaczki, wojowniczki, bohaterki. Trochę to prawda, ale nie do końca.

Prawda – bo taka matka dla dziecka jest w stanie zrobić absolutnie wszystko. Wszystko poświęci dla swojego dziecka. Nie dosypia i nie dojada. Zdobędzie 200 tys. zł na operację. Załatwi wizytę u lekarza w Stanach Zjednoczonych. Żyje tylko sprawami dziecka i dla dziecka. Ona się nie liczy.

Nieprawda – bo takie poświecenie ma swoją cenę. Ta cena to najczęściej rozpad małżeństwa, utrata sił i zdrowia, brak przyjaciół i skrajne zaniedbanie fizyczne i psychiczne. A wtedy przychodzi depresja i wypalenie.

Te matki zapominają o złotej zasadzie macierzyństwa: Szczęśliwa matka = szczęśliwe dziecko.

Najczęstsze mity, jakim ulegają matki dzieci z niepełnosprawnościami:

  1. Nikt tak dobrze nie zajmie się moim dzieckiem, jak ja.
  2. Muszę myśleć o swoim biednym dziecku, bo jak pomyślę o sobie to jestem straszną egoistką.
  3. Inni powinni wiedzieć / domyślać się, że czasem potrzebuję pomocy
  4. Muszę sobie sama z tym radzić , bo to mój obowiązek.
  5. Sama muszę dźwigać swój krzyż.

Mamo – pamiętaj:

  • Nigdy dziecko smutnej, zmęczonej, zastresowanej i zaniedbanej matki nie będzie czuło się szczęśliwe, bez względu na to, czy jest zdrowe, czy z niepełnosprawnością.
  • Jesteś ważna, masz prawo do odpoczynku, rozrywki, relaksu. Nie musisz być sama.